Het centrum van Buchara ligt rondom het oude fort, waarvan ondermeer de grote poort nog overeind staat, en de nabijgelegen gevangenis. Verder zijn de moskeeën, de medressen, de levendige bazaars, de koopmanshuizen en de bijna 50 meter hoge Kalyan-minaret zeer de moeite van het bekijken waard.

De Kalyan-minaret was na de bouw, in de 12e eeuw, het hoogste gebouw ter wereld en een van de weinige gebouwen in Buchara die door Djenghiz Khan niet met de grond gelijk gemaakt is. Hij gebruikte het gebouw om er misdadigers vanaf te gooien. Om die reden heeft deze toren de bijnaam ‘toren des doods’ gekregen.

Een van de belangrijkste monumenten is het mausoleum van de stichter van de Perzische dynastie der Samaniden, die van 892 tot 999 over Transoxanië heerste. Dit gebouw kwam in 1930 onwaarschijnlijk goed bewaard tevoorschijn vanonder een laag grond van twee meter dik. Door het bijzonder inventieve gebruik van de bakstenen - gemaakt van klei en eigeel! - zijn de motieven en vormen van de muren een inspiratiebron geweest voor vele generaties architecten.

Samarkand is de stad van Timur en geniet grote bekendheid door de drie wereldberoemde medressen op het Registan-plein. De Ulug Bek-medresse uit 1434 is de oudste. Het fantastische blauwe tegelwerk bedekt de hele voorkant. Twee eeuwen later werd de Shir Dor-medresse gebouwd, deze staat recht tegenover de Ulug Bek-medresse en heeft hetzelfde blauwe tegelwerk. De derde zijde van het plein is in 1659 harmonieus afgerond met de bouw van de Tilla Kari-medresse. Dit is de grootste van de drie medressen en heeft veel meer rood en goud in het tegelwerk dan de andere twee. Bijzonder is ook de ingebouwde moskee, van binnen zeer de moeite waard vanwege de rijke decoraties waarbij meer dan 1.000 m2 bladgoud is gebruikt.

Behalve het Registan plein zijn er ook de ruïnes van de immense Bibi Khanym-moskee, gebouwd voor Timur door zijn Chinese vrouw. De dodenstad Shah-i-Zinda (wat letterlijk ‘tombe van de levende koning’ betekent) is voor moslims een van de heiligste pelgrimsplaatsen in Uzbekistan. Het is een complex van graven en mausolea, de een nog mooier versierd dan de andere. De pelgrims tellen zorgvuldig de treden van de trap bij de ingang: als ze verkeerd tellen kunnen ze niet meer in de hemel komen.

Ook interessant zijn de Gur Emir, waar Timur is bijgezet, het in de 15e eeuw gebouwde observatorium van Ulug Bek, sterrenkundige en kleinzoon van Timur, en de kleurrijke bazaar. In een ‘chaikhana’, een theehuis, komen we bij van alle belevenissen en proberen de traditionele plov of sjaslik.