Het landschap onderweg is van een woeste schoonheid. De weg is vaak slecht en we reizen dan ook met een soort truckbus, met gewone busstoelen en ramen, maar met het onderstel van een truck. Dit vervoermiddel geeft ons de mogelijkheid diep in het bergland door te dringen en de sfeer van dit bijzondere gebied te proeven. De mooiste plaatsen van deze route, de Susamir-vallei, het Son-Kul-meer en de Tash Rabat karavanserai zijn uitsluitend met een dergelijk vervoermiddel te bereiken.

Onderweg kamperen we een aantal nachten in tenten en slapen we tweemaal in een yurt (grote witte vilten tent). Het is een soort kamperen bij de bewoners thuis.

We rijden een route dwars door het centrale bergland van Kirgizstan. Het eerste deel van de tocht voert ons langs de uitlopers van het Tien Shan-gebergte door een vrij open landschap met hier en daar dorpen. De hooggelegen, door bergketens omgeven, groene Susamir-vallei wordt in de zomer (juni tot oktober) bewoond door honderden nomaden. Overal in de velden zien we hun yurts. We slaan onze tenten op en genieten van het tijdloze beeld van de nomadententen en de vele paarden.

We rijden verder met om ons heen de hoge bergketens van de Tien Shan. Onderweg stoppen we een paar keer om nader contact te hebben met de nomaden. We worden uitgenodigd voor een kop zure paardenmelk met eigengemaakt brood. Ook maken we van de gelegenheid gebruik om een stukje op een paard te rijden, tot grote hilariteit van deze afstammelingen van de ruiters die onder Djenghiz Khan de wereld veroverden.